onsdag den 26. januar 2011

Ànilsi


Ànilsi er ein  óskiljandi varhugi, um nakað sum er hent, ella fer at henda. Tað óskiljandi er at ánilsi ikki er umhugsa; men kemur sum eitt innskot í bevidstheitina .   (Føroyska orðabókin á netinum sigur at ánilsi merkir veikt lýsi)  eg meini at tað merkir nakað meir.  Hvørji eru so tey, sum hava hesi evnir. Ì bókini útrógur í Klaksvík 1845 til 1945 skrivar Robert Joensen um útrogvaformenn, sum vistu meir um veðrið enn nakar kundi droymt um. Teir hoyrdu ikki veðurforsagnir men eygleiddu natúrina og so var tað anilsi, sum kundi siga teimum tá ið vandi var á ferð. Sum stórur smádrongur var eg nógv á brúgvunum har sum útrógvabátar og menn hildu til; hesir menn tosaðu ofta um anilsi. Kanska ánilsi var serlig millum útrógvaformenn. Seinni kom eg saman við fólki sum høvdu ánilsi. Tað var sjálvsamt, sum tey vóru før fyri at taka røttu avgerðir á røttum stað.
Ikki fyri at undirmeta skúlar og tað larda fólki; men ofta tá ið serfrøðingar koma við revulitionerandi nýggjum, kan onkur av tí javana arbeiðsfólkinum á gólvinum hava havt anilsi um hetta sama í fleiri ár.