fredag den 14. januar 2011

Hon skuldi heim at vitja

Tað hevur ikki altíð verði so latt at ferast millum bygdir, sum tað er nú. Ì 1950árunum var tað Imanuel,sum sigldi til bygdirnar eystan fyri Múlan.Eg minnist serliga tað einu fer Jórun skuldi út til Hattarvík. Vit vóru tá komin at kennast og eg fylgdi henni á brúgvina hjá Olaf, tað var tíðliga so tað var myrkt. Hon kom umborð og tey fóru avstað



Silgt var norð gjøgnum Haralsund, lagt var at í Haralsundi, síðan norð fyri múlan. Fyri Múlanum rullaði nastan altíð; við Múla bygd bleiv róg í land, so yvir undir Leiti har bleiv lagt at.  Silgt var suður gjøgnum Sundi,lagt var at baði á Oyruni og Hvannasundi. Síðan gekk leiðin út til Svínoy, har bleiv lagt at við Eiði.


Nú var bara Fugloyggin eftir. Tað rullaði illa um Fugloyarfjørð, so tað bleiv nakað av sjóverki. Komu so út undir Fugloynna, men har var so nógv brim, at ikki var hugsandi um at koma í land. Nú var sind í Jórun.

 So var bara eitt at gerða og tað var at fara aftur ti Klaksvíkar. Imanuel kom aftur á Klaksvík  klokkan 07 um kvøldi; tá var aftur vori myrkt.Stakkals Jórun hon hevði siti umborð í 12 tímar, var, vát, køld og svong


  Kundi ikki lata verða at rísla nakrar myndir av Imanuel.